To σχολείο της αγοράς και οι θέσεις του ΚΚΕ

Πραγματοποιήθηκε χτες  , Δευτέρα 20 Οκτώβρη , στο Πνευματικό Κέντρο της Νέας Κίου εκδήλωση συζήτηση, που διοργάνωσε η Κ.Ο.Β. Παιδείας του ΚΚΕ,  με θέμα "το σχολείο της αγοράς και οι θέσεις του ΚΚΕ".

Διαβάστε  το πρώτο μέρος της ομιλίας....

Το σχολείο της αγοράς και οι θέσεις του ΚΚΕ

Ξεκινάμε με τη θέση ότι η  το εκπαιδευτικό σύστημα, ανήκει στο εποικοδόμημα και η σχέση του με τη βάση είναι σχέση αλληλεπίδρασης. Δηλαδή οι όποιες αλλαγές υφίστανται στα πλαίσια της εκπαίδευσης αντανακλούν την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, διατηρώντας τον κυρίαρχο τύπο των σχέσεων παραγωγής από τις οποίες καθορίζονται.

Στη βάση αυτή διαμορφώνονται οι δυο κύριες οικονομικές λειτουργίες της εκπαίδευσης στον καπιταλισμό, δηλαδή α) η διαμόρφωση του αναγκαίου εργατικού δυναμικού για την αναπαραγωγή των καπιταλιστικών σχέσεων και β) η ανάπτυξη της επιστήμης, δηλαδή η διαμόρφωση όρων για την παραγωγική αξιοποίηση της επιστήμης στα πλαίσια των αστικών εκμεταλλευτικών σχέσεων.

Αν πρέπει λοιπόν  να δώσουμε ένα ορισμό για το τι είναι σχολείο της αγοράς , θα λέγαμε πως είναι το σχολείο, το εκπαιδευτικό σύστημα, που λειτουργεί , προσαρμόζεται, υπηρετεί  τις εκάστοτε ανάγκες της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.

Στις σημερινές ανάγκες και απαιτήσεις του κεφαλαίου, τα περί ουσιαστικής μόρφωσης, δημόσιας - δωρεάν Παιδείας και ίσων ευκαιριών για όλους στην εκπαίδευση, αποτελούν «παρωχημένες αντιλήψεις ενός ξεπερασμένου παρελθόντος». Στο κεφάλαιο δεν χρειάζονται σήμερα επιστήμονες σε τόσο μεγάλο αριθμό. Αρκούν λίγοι και εκλεκτοί (αυτοί που θα καταφέρουν να περάσουν τα διαδοχικά εξεταστικά φίλτρα και θα έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν αδρά, παιδιά της πλουτοκρατίας κατά κύριο λόγο δηλαδή) για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες του. Η μάζα, οι πολλοί, πρέπει να διοχετευτούν στην κατάρτιση. Η ίδια η ανάπτυξη του καπιταλισμού, η συγκέντρωση και η συγκεντροποίηση του κεφαλαίου και της παραγωγής, απαιτούν λιγότερους επιστήμονες σήμερα. Εξ άλλου η επιστημονική μόρφωση έχει πολύ μεγαλύτερο κόστος από ό,τι η «κατάρτιση» και κάτι τέτοιο αντιβαίνει τους κανόνες της «αγοράς». Είναι αποδεδειγμένο και στατιστικά - από οικονομικές μελέτες του κεφαλαίου - ότι ένας επιστήμονας σήμερα αποδίδει άμεσα πολύ λιγότερα κέρδη σ’ αυτούς από ό,τι ένας καλά «καταρτισμένος εργαζόμενος», ο οποίος φυσικά είναι πολύ φθηνότερος και θα απαξιωθεί μαζί με το μηχάνημα που χειρίζεται, ώστε ν’ αντικατασταθεί από άλλον που θα έχει άριστη κατάρτιση στη χρήση του επόμενου μηχανήματος νέας γενιάς που θα μπει σε λειτουργία.

Από την άλλη μεριά, δεν μπορούν να δεχτούν σήμερα ότι η Παιδεία πρέπει να εξαιρείται από τους κανόνες της αγοράς. Δε βλέπουν να έχει κάποια διαφορετική ιδιότητα από τα υπόλοιπα εμπορεύματα. Με βάση αυτή την εκτίμηση λοιπόν θεωρούν παράλογο το ότι το κράτος τους, οι κυβερνήσεις τους, είναι υποχρεωμένοι να πληρώνουν για τη μόρφωση όλων. Οπως όλα τα εμπορεύματα, έτσι και η Παιδεία υποτάσσεται στους νόμους της κυρίαρχης αγοράς. Ο,τι πληρώσεις θα πάρεις! Γι αυτό και οι μαθητές και οι γονείς τους, αναφέρονται πλέον στα κείμενα της ΕΕ με ένα πολύ συγκεκριμένο όρο: «πελάτες». Φυσικά και έχουν ξεκάθαρους στόχους, αφού διαπιστώνουν ότι η συγκεκριμένη επενδυτική δραστηριότητα - στην εκπαίδευση - είναι μια πολύ σημαντική και κερδοφόρα επένδυση, σε μια αγορά που έχει εξασφαλισμένη προοπτική.

Ας ρίξουμε όμως μια ματιά στα ντοκουμέντα τους, για να μη λένε πως οι κομμουνιστές τα βγάζουν από το κεφάλι τους .

Να τι λέει η απόφαση της Commision ("Ανασχεδιασμός της Εκπαίδευσης: επενδύοντας στις δεξιότητες
για καλύτερα κοινωνικοοικονομικά αποτελέσματα", 2012

«Τα ευρωπαϊκά συστήματα εκπαίδευσης εξακολουθούν να υπολείπονται όσον αφορά την εξασφάλιση των κατάλληλων δεξιοτήτων για την απασχολησιμότητα, ενώ δεν συνεργάζονται επαρκώς με τις επιχειρήσεις ή τους εργοδότες προκειμένου να φέρουν τη μαθησιακή εμπειρία πιο κοντά στην πραγματικότητα του εργασιακού περιβάλλοντός. Οι εν λόγω αναντιστοιχίες προκαλούν αυξανόμενη ανησυχία για την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής βιομηχανίας».

Είναι απολύτως ξεκάθαροι στις επιδιώξεις τους.

Ας δούμε και ορισμένες βασικές κατευθύνσεις της ΕΕ όπως διατυπώθηκαν από το Συμβούλιο (των υπουργών;)   στη συνεδρίαση του στις 12 Μαϊου 2009

«Τα συμπεράσματα θέτουν τέσσερις στρατηγικούς στόχους :

· -    υλοποίηση της δια βίου μάθησης και της κινητικότητας ·

·-   βελτίωση της ποιότητας και της αποτελεσματικότητας της εκπαίδευσης και της κατάρτισης – όλοι οι πολίτες πρέπει να μπορούν να αποκτήσουν βασικές ικανότητες και όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης και κατάρτισης πρέπει να γίνουν ελκυστικότερα και αποτελεσματικότερα·

·-   προαγωγή της ισοτιμίας, της κοινωνικής συνοχής και της ενεργού συμμετοχής στα κοινά .

·- ενίσχυση της καινοτομίας και της δημιουργικότητας καθώς και του επιχειρηματικού πνεύματος, σε όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης και κατάρτισης – θα πρέπει να προάγεται η απόκτηση εγκάρσιων ικανοτήτων από όλους τους πολίτες και να διασφαλίζεται η λειτουργία του τριγώνου γνώσης (εκπαίδευση-έρευνα-καινοτομία). Θα πρέπει να προάγεται η συνεργασία μεταξύ επιχειρήσεων και εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, καθώς και των ευρύτερων μαθησιακών κοινοτήτων με την κοινωνία των πολιτών και άλλους ενδιαφερόμενους.»

Κυβέρνηση και Ε.Ε . δεν ενδιαφέρονται για την ολόπλευρη μόρφωση των παιδιών. Το αντίθετο. Θέλουν να φτιάξουν ένα σχολείο, κομμένο και ραμμένο στις σημερινές ανάγκες της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, του κεφαλαίου. Θέλουν μέσα από το σχολείο, να διαμορφώσουν, πιο αποφασιστικά από όσο το έκαναν μέχρι τώρα, τον αυριανό εργαζόμενο των 300 ευρώ, της απλήρωτης δουλειάς ήλιο με ήλιο, χωρίς δικαιώματα. Ξεδιαλέγουν και διαχωρίζουν τα παιδιά των εργατικών-λαϊκών οικογενειών από νωρίς, τα στέλνουν μέσω της μαθητείας στην εκμετάλλευση. Αυξάνουν τον αριθμό εκείνων που εγκαταλείπουν το σχολείο.

Πως όμως οικοδομείται το σχολείο της  αγοράς; Ποιοι παράγοντες το διαμορφώνουν;

Συνοπτικά  αναφέρουμε:

Αξιολόγηση – Αυτοαξιολόγηση

Βιβλία και προγράμματα σπουδών

Συνθήκες που επικρατούν στους χώρους μάθησης  , που αφορούν μαθητές και εκπαιδευτικούς.

Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Η αξιολόγηση είναι ένας αντιδραστικός μηχανισμός με τον οποίο κεφάλαιο-ΕΕ-κυβέρνηση θέλουν να περάσουν τις αντιεκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις στο δημόσιο και στην εκπαίδευση. Θέλουν να κάνουν το σχολείο επιχείρηση και το δάσκαλο σκυφτό για να διδάξει αγωγή υποταγής και φτηνή κατάρτιση στους αυριανούς φτηνούς ευέλικτους εργαζόμενους. Θέλουν να βγάλουν απολύσεις.

Ειδικότερα

·         Σπάνε τον ενιαίο χαρακτήρα της εκπαίδευσης και διαφοροποιούν ταξικά το περιεχόμενό της.

·         Οργανώνουν και στελεχώνουν το σχολείο ως διοικητική μονάδα που διαμορφώνει εκπαιδευτικό πρόγραμμα, αναζητάει πόρους και αξιολογείται από την αγορά. Μεταφέρουν το κόστος και την ευθύνη της μόρφωσης στις πλάτες της οικογένειας.

·         Ξεδιαλέγουν και διαχωρίζουν τα παιδιά των εργατικών λαϊκών οικογενειών από νωρίς, τα στέλνουν μέσω της ψευτοκατάρτισης στην εκμετάλλευση. Αυξάνουν τον αριθμό εκείνων που οδηγούνται στην εγκατάλειψη του σχολείου.

·         Ανατρέπουν τις εργασιακές σχέσεις και των εκπαιδευτικών, τσακίζουν συθέμελα πτυχίο και σπουδές.

Όλα τα παραπάνω αποοτελούν κατεύθυνση της Ε.Ε., του ΟΟΣΑ, των επιχειρηματικών ομίλων. Δεν είναι προϊόν των μνημονίων και γι’ αυτό έχει υλοποιηθεί και σε άλλα καπιταλιστικά κράτη, ανεξάρτητα από χρέος, δανειακές συμβάσεις, κτλ.

Στο σχεδιασμό του σχολείου της «αγοράς» εντάσσονται και οι συγχωνεύσεις σχολείων. Το υπουργείο Παιδείας για να διαμορφώσει τα σχολεία πολλών ταχυτήτων θα επιδιώξει να «μοιράσει» διαφορετικά τα σχολεία. Τα «ανταγωνιστικά» σχολεία (π.χ. σχολεία που θα συνδέονται περισσότερο με τις επιχειρήσεις και τους χορηγούς ή έχουν εκπαιδευτικούς που «καινοτομούν» για τη «σύνδεση» με την «αγορά») θα αποκτήσουν άλλη «δυναμικότητα» και θα επιβραβεύονται. Υπενθυμίζουμε, άλλωστε, ότι το υπουργείο με την αυτοαξιολόγηση, αλλά και τα σχέδια για τη διοικητική δομή της εκπαίδευσης «αυτονομεί» τη σχολική μονάδα, η οποία - προοπτικά - θα είναι υπεύθυνη για τα έσοδα και τα έξοδά της, είτε αυτά προέρχονται απ' τον προϋπολογισμό, το δήμο (μέσω φόρων) ή τους χορηγούς, αλλά και απευθείας απ' τους γονείς, με το πρόσχημα της «βοήθειας». Επίσης, μέσα απ' το σχολείο της «αγοράς» με τα διαφοροποιημένα προγράμματα και τα πολλά μαθήματα «επιλογής» θα αυξηθούν οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις, αφού θα προσληφθούν καθηγητές ειδικοτήτων για λίγες ώρες, οι οποίοι δε θα συμπληρώνουν το ωράριό τους σε ένα σχολείο και θα «τρέχουν» από σχολείο σε σχολείο πράγμα που ήδη συμβαίνει

Δείγμα του «νέου σχολείου», που καλείται να διαμορφώνει συνειδήσεις «αγκαλιά» με την αγορά, αποτελεί ο διαγωνισμός «Επιχειρηματικότητας και Καινοτομίας "Crazy Business Ideas"» που - υπό την αιγίδα του υπουργείου Παιδείας - διοργανώσε το «IST College». Θέμα του διαγωνισμού είναι η «Επιχειρηματικότητα». Τέτοιου είδους «διαγωνισμοί» με θέμα την επιχειρηματικότητα είναι συχνοί. Για το συγκεκριμένο όμως το υπουργείο φρόντισε να κοινοποιήσει στις Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας (!!!) και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της χώρας, έγγραφο με το οποίο ενημερώνει για το διαγωνισμό και καλεί τα σχολεία να επισκεφτούν την ιστοσελίδα του ιδιωτικού εκπαιδευτηρίου για περισσότερες πληροφορίες.

«Βάζεις την τρέλα; Βάζουμε το business», «Λάβε κι εσύ μέρος στον πιο "crazy" διαγωνισμό», «γιατί μόνο τρελές ιδέες μπορούν να σώσουν την Ελλάδα» και διάφορα τέτοια «πιασάρικα», καθώς και χρηματικά βραβεία, για «να μετατραπεί η επιχειρηματική ιδέα σε πράξη», επιστρατεύονται προκειμένου να πάρουν μέρος οι μαθητές. Οι συμμετέχοντες καλούνται να «ανεβάσουν» στο διαδίκτυο μία «καινοτόμο» ιδέα τους και αν αυτή προκριθεί, μετά από ψηφοφορία του κοινού, θα αξιολογηθεί από επιτροπή επιχειρηματιών και ακαδημαϊκών.

Από κοντά βέβαια και οι κάθε είδους χορηγοί που θα «ενισχύουν» οικονομικά το σχολείο με το αζημίωτο βέβαια. Που σημαίνει  δυνατότητα συνδιαμόρφωσης  μέρους του προγράμματος και εύκολη πελατεία. 

Να μερικά  χαρακτηριστικά παράδειγματα.

ΗΠΑ:

• Πολυεθνική τροφίμων απαιτεί από τα επιχορηγούμενα Δημοτικά οι πράξεις μαθηματικών να διδάσκονται προσθαφαιρώντας πατατάκια, ενώ στα Λύκεια αξιώνει οι μαθητές να φορούν μπλούζες και καπέλα με το σήμα της!
• Η ημέρα της «Coca-cola» είναι μέρα συμμετοχής των σχολείων σε εθνικό διαγωνισμό. Μάλιστα, τα σχολεία που έχουν τις καλύτερες ιδέες για τα εκπτωτικά κουπόνια αγοράς του αναψυκτικού, κερδίζουν επιχορήγηση 10.000 δολάρια. Οι όροι «συνεργασίας» με τα σχολεία φτάνουν συχνά και στον παραλογισμό. Χαρακτηριστική η περίπτωση σχολείου που συνεργάζεται με την «Coca-cola», όπου αποβλήθηκε μαθητής επειδή φορούσε μπλούζα ανταγωνιστικής εταιρείας!
• Η χρησιμοποίηση των σχολικών χώρων (ταράτσες, τοίχοι, πίνακες ανακοινώσεων) για διαφημίσεις χορηγών έχει αυξηθεί την τελευταία διετία κατά 540%.

Στην περιοχή μας πριν 2 χρόνια εμφανίστηκε η πολυεθνική Doll  με στόχο να … εκπαιδεύσει τα παιδιά στην υγιεινή διατροφή , αυτή που χρησιμοποιεί παιδιά δούλους στις φυτείες της , ελέγχεται για οικολογικά εγκλήματα και εγκλήματα σε βάρος της υγείας των εργαζόμενων.  Μόνο το ΠΑΜΕ εκπαιδευτικών αντέδρασε τότε. ΜΟΝΟ

Πριν πολλά χρόνια  είχε επιχειρηθεί  από τα Macdonald  πρόγραμμα  υγιεινής διατροφής.

Ακόμα συχνή είναι η εμφάνιση της Colgate  στα σχολεία με αφίσσες για την…υγιεινή των δοντιών.

Οι στόχοι και οι σκοποί των Αναλυτικών προγραμμάτων, εξυπηρετούν τα νέα δεδομένα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Έχουν στόχο να καλλιεργήσουν ιδεολογικά- αξιακά πρότυπα όπως (ανταγωνιστικότητα, επιχειρηματικότητα, ευρωπαϊκός προσανατολισμός, φιλανθρωπία, εθελοντισμός, ατομοκεντρισμός, εγκατάλειψη αξιακού πλαισίου κοινωνικών δικαιωμάτων) καθώς και σαφή μεθοδολογικά- διδακτικά μοντέλα που στοχεύουν στην καλλιέργεια δεξιοτήτων και στην απόκτηση σκόρπιων γνώσεων. Αναπτύσσουν δεξιότητες και όχι διανοητικές ικανότητες (π.χ. ικανότητα χρήσης οδικού χάρτη ή τηλεφωνικού καταλόγου) εισάγεται η ωφελιμιστική αντίληψη για τη γνώση. Σύμφωνα με την αντίληψη αυτή, χρήσιμη είναι μόνον η γνώση που φέρνει άμεσα οφέλη, η εκπαίδευση δηλαδή του μαθητή σε χρηστικές και επικοινωνιακές δεξιότητες για την καθημερινή και επαγγελματική του ζωή, σε βάρος της γενικής μόρφωσης. Η ανάπτυξη της , για παράδειγμα της γλώσσας και του λόγου περιορίζεται στα απαραίτητα για μια στοιχειώδη επικοινωνία στην καθημερινότητα, όπως ακριβώς μαθαίνουμε μια ξένη γλώσσα, με προφανή στόχο να περιοριστούν οι αναπτυξιακές δυνατότητες της σκέψης και να ελεγχθεί η συνείδηση των νέων ανθρώπων.

Δίνεται μεγάλη σημασία στην εισαγωγή των νέων τεχνολογιών στην εκπαίδευση.Η επιλογή δεν είναι τυχαία, αφού  το «νέο» σχολείο της «αγοράς», το λεγόμενο «ψηφιακό» σχολείο, δίνει τον πρώτο ρόλο στις νέες τεχνολογίες, υποβιβάζοντας το βιβλίο σε ...βοηθητικό εργαλείο. Με τη δικαιολογία της «εύκολης» μετάδοσης της γνώσης, οι νέες τεχνολογίες δε θα είναι υποστηρικτικές, όπως είναι λογικό, αλλά θα κυριαρχούν. Πρόκειται για ένα ακόμα «χτύπημα» στη μάθηση, αφού, όπως «ορίζουν» τα οράματα της ΕΕ για το σχολείο του «21ου αιώνα», η μελέτη περνάει σε δεύτερη μοίρα. Βασικός στόχος είναι η «κατάκτηση» δεξιοτήτων, δηλαδή τα πάνω - πάνω που θα χρειαστούν στην παραγωγή για τον αυριανό εργαζόμενο. Στο μεταξύ, οι εταιρείες νέων τεχνολογιών, ήδη, «τρίβουν τα χέρια τους» για τις «μπίζνες» στην εκπαίδευση.

Η Τράπεζα Θεμάτων που θεσμοθετεί ουσιαστικά πανελλαδικού τύπου εξετάσεις σε όλες τις τάξεις του Λυκείου, η βάση του 10, έχει ως αποτέλεσμα να πεταχτούν ακόμα περισσότερα παιδιά έξω από το σχολείο. Η περσινή σχολική χρονιά, με τους χιλιάδες μετεξεταστέους στο Λύκειο (που στις λαϊκές γειτονιές ξεπέρασε σε ποσοστό το 35%) το επιβεβαιώνει. Τα μεγάλα συγκροτήματα φροντιστηρίων τρίβουν τα χέρια τους! Ποιοι λοιπόν θα αδικηθούν; Τα παιδιά που αντιμετωπίζουν διάφορες δυσκολίες, αυτά που δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώνουν φροντιστήρια!

Πάνω από 1.600 σχολεία κλείσανε στη χώρα, και υπάρχουν παιδιά που χρειάζεται να διανύσουν χιλιόμετρα για να φτάσουν από το σπίτι στο σχολείο. Κι όμως, η νέα Υπουργική Απόφαση για τη μεταφορά των μαθητών, καταργεί δεκάδες δρομολόγια, βάζει σε κίνδυνο την ασφάλεια των παιδιών, αποτρέπει οικογένειες και παιδιά να συνεχίσουν να δίνουν τη μάχη για μόρφωση. Τα παιδιά της εργατικής τάξης της αγροτικής οικογένειας, τα παιδιά των εργαζόμενων πετιούνται κυριολεκτικά στο δρόμο.

Στην εποχή της κρίσης, που η ανεργία και η ανέχεια σπάνε κόκαλα, το φαινόμενο της ασιτίας απλώνεται στα σχολεία και στις εργατικές - λαϊκές γειτονιές. Κράτος και Τοπική Διοίκηση στέκουν αδιάφοροι

Περνάμε τώρα στο ρόλο της Τοπικής Αυτοδίοικησης.

Η διάλυση των σχολικών επιτροπών και τη συγχώνευσή τους σε μία ανά δήμο δημιούργησε συνθήκες οικονομικού στραγγαλισμού των σχολείων. Τα κονδύλια δίνονται με το σταγονόμετρο, στον περσινό χειμώνα τα καλοριφέρ δούλευαν , όταν υπήρχε πετρέλαιο 2 το πολύ ώρες, ακόμα και κιμωλίες δίνονταν με το δελτίο. Την ίδια ώρα, οι νέες σχολικές επιτροπές αναμένεται να παίξουν καθοριστικό ρόλο στην παράδοση λειτουργιών των σχολείων, όπως η καθαριότητα, η φύλαξη ή η εστίαση, σε ιδιώτες. Με το πρόσχημα πάντα πως δεν υπάρχουν λεφτά για προσλήψεις, άλλα σχολεία θα ωθούνται στον ιδιώτη-μεσσία και άλλα στο μαρασμό, τελικά στο κλείσιμο.

Η εμπειρία από την εφαρμογή των αποφάσεων της ΕΕ σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης αναφέρει ότι ακόμα και οι προσλήψεις γίνονται σε επίπεδο δήμων ή περιφερειών , αλλά και τα αναλυτικά προγράμματα σε μεγάλο βαθμό διαμορφώνονται  τοπικά. Ας δούμε μερικά παραδείγματα το τι ισχυει σε άλλες χώρες της ευρωζώνης για να καταλάβουμε τι μας περιμένει.

Δανία: Η κυβέρνηση προώθησε την αυτόνομη λειτουργία των Γυμνασίων και το σύστημα πιστώσεων - κουπουνιών ανά μαθητή. Προωθήθηκε έτσι η ανταγωνιστική λειτουργία των σχολείων και η μείωση των δαπανών ανά μαθητή.

Φινλανδία: Τα σχολεία χρηματοδοτούνται 50% από κρατικά κονδύλια και 50% από τις επιχειρήσεις και τη φορολόγηση των δημοτών. Ενα μεγάλο μέρος του προγράμματός τους, το τοπικό ή ευέλικτο, είναι διαφοροποιημένο μαζί με το αντίστοιχο εβδομαδιαίο ωρολόγιο

πρόγραμμα, που κυμαίνεται από 14 μέχρι και 30 ώρες, ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα του κάθε δήμου και το ενδιαφέρον των χορηγών (προμηθευτές εκπαίδευσης). Η πρόσληψη των εκπαιδευτικών γίνεται σε επίπεδο σχολικής μονάδας ή Πανεπιστημίου.

Ιρλανδία: Η «αποκέντρωση» των σχολείων σε επίπεδο Δήμου και Περιφέρειας οδήγησε τα σχολεία σε επιχειρηματικές δραστηριότητες και τετράωρη εργασία γονιών, μαθητών και εκπαιδευτικών μετά το μεσημέρι για εξεύρεση πόρων.

Βρετανία: Η «αποκέντρωση» της εκπαίδευσης έχει πραγματοποιηθεί εδώ και δεκαετίες με αποτέλεσμα την τραγική αμορφωσιά του 75% των αποφοίτων της κατώτερης μέσης εκπαίδευσης, το συχνό κλείσιμο σχολείων από την ΤΑ, λόγω έλλειψης πόρων, που εξαρτώνται από τις επιδόσεις των μαθητών στις γραπτές περιφερειακές εξετάσεις. Η πλήρης απαξίωση του εκπαιδευτικού επαγγέλματος οδήγησε σε εισαγωγή εκπαιδευτικών από το Μπαγκλαντές και την Ελλάδα. Οι χαμηλοί μισθοί, η ένταση της αξιολόγησης, το ύψος της χρηματοδότησης της σχολικής μονάδας καθορίζουν τη μοίρα ενός ελεγχόμενου εκπαιδευτικού που η δουλειά του βρίσκεται υπό διαρκή αίρεση.

Αυτό είναι το σχολείο της αγοράς. Ένα σχολείο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του κεφαλαίου. Στόχος τους ένας και μοναδικός.  Η καπιταλιστική κερδοφορία. Πως θα επιτευχθεί αυτό; Με τη δημιουργία ανθρώπων , άβουλων, μοιρολατρών , με λειψές γνώσεις, έρμαια της δια βίου κατάρτησης , δια βίου εκμετάλλευσης, δια βίου φτώχειας,περιφερόμενοι  εργάτες στις επιχειρήσεις, εύκολα θύματα του κάθε εργατοπατέρα , του κάθε έμπορου ελπίδας….

Το δεύτερο μέρος  της ομιλίας αφορούσε την πρόταση του ΚΚΕ. 

Διαβάστε την πρόταση  του ΚΚΕ αναλυτικά  -----> εδώ